بیانات سال 97


همان توانایی را نشان میدهد، این نشان‌دهنده‌ی عزم راسخ مضاعفی در این [ فرد ] است؛ بنابراین ارزش این [ کار ]، یا دو برابر است، یا چند برابر است. شما با وجود مشکلات جسمی‌تان توانسته‌اید در این میدان بدرخشید؛ این خیلی باارزش است. بنابراین کسانی که مشکل جسمی دارند - جانباز و معلول - ورزش اینها و قهرمانی اینها نسبت به قهرمانی و ورزش کسانی که مشکل جسمی ندارند، دو برابر یا بیشتر ارزش دارد؛ نشان‌دهنده‌ی عزم راسخ شما است. شما به مجرّد اینکه یک مشکل جسمی پیدا کردید - در دستتان، در پایتان یا در هر نقطه‌ی از بدنتان - میتوانستید خودتان را از عرصه‌ی مسابقه‌ی قهرمانی و ورزشی کنار بکشید، با عذر اینکه من مشکل جسمی دارم؛ [ امّا ] این کار را نکردید؛ وارد میدان شدید، زحمت کشیدید، تلاش کردید، تمرین کردید، به خودتان فشار آوردید، بعد هم عزم راسخی را به خرج دادید، به قلّه‌ی این حرکت ورزشی رسیدید؛ چون ورزش قهرمانی، قلّه، و ورزشهای عمومی دامنه است؛ همه به‌سمت این قلّه میروند، همه به این قلّه نگاه میکنند و از او فرامیگیرند. بنابراین ارزش کار شما بیش از ارزش کار قهرمانان دیگری است که مشکل جسمانی ندارند؛ این مطلب اوّل.

یک نکته‌ی مهمّ دیگری که من در کار شماها، هم این دفعه دیدم - آن مقداری که حالا توانستم در تلویزیون ببینم - هم قبلاً دیده بودم، این است که دیدم شما بعد از پیروزی، خدا را شکر میکنید،

«3»