درآوردند ﴿؛ فَانقَلَبوا بِنِعمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضلٍ لَم یَمسَسهُم سوءٌ ﴾ .^[1] اوّلش گفتند ﴿: قالوا حَسبُنَا اللهُ وَ نِعمَ الوَکیلُ ﴾ ، بعد رفتند « ﴿فَانقَلَبوا بِنِعمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضلٍ » ﴾ و برگشتند، هم غنیمت آوردند، هم شکست دادند دشمن را، هم غنیمت گرفتند و سرافراز برگشتند؛ این منطق اسلام است.

آن که شما را وادار میکند که بترسید، مأیوس بشوید، ناامید بشوید، او شیطان است. امروز این شیطانها از طریق رادیو و تلویزیون و فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی و امثال اینها مرتّب مشغول کارند برای اینکه بترسید. نه، نترسید ﴿، فَلا تَخافوهُم ﴾ ،^[2] از آنها نترسید؛ از انحراف از راه خدا بترسید که اگر چنانچه از راه مستقیم انحراف پیدا کردیم، سرنوشت ما سرنوشت کشورهایی است که زیر بال آمریکایند، سرنوشت عربستان است، سرنوشت رژیم شاه است که [ در آن نوع کشورها ] همه‌ی امکانات کشور متعلّق به دشمن [ است ] و ملّت، ذلیلِ در مقابل دشمن و بی‌پناه در مقابل دشمن.

خب من احساس میکنم که این نوزدهم بهمن یک احساس وظیفه‌ی تسلّط بر نفس و احساس قدرت را به ما میدهد. روز نوزدهم بهمن [ آن سال ] هم همین‌ جور بود؛ نوزدهم بهمن آن جوانهایی که از نیروی