بیانات سال 97


آن‌وقت در مقابل حوادثِ سخت، کم می‌آورد. آن کسانی که این قدرت و این عزم و اراده در آنها هست که از زندگی چشم بپوشند، آنها پا میشوند و میروند به میدان شهادت .*

خصوصیّت دیگر این است که اینها غالباً دارای زن و فرزند و تعلّقات زندگی بودند. این فرق میکند با آن کسی که این تعلّقات را ندارد، این پابندی‌ها را ندارد. اینها غالباً از این قبیلند. این هم یک امتیاز دیگر که اجر این شهدا را مضاعف میکند .*

[ خصوصیّت ] دیگر بصیرت است. کسانی که این بصیرت را ندارند با خودشان فکر میکنند که خب اینجا کجا، مثلاً حلب کجا، سوریه کجا ! ما حالا برویم آنجا مثلاً که چه ؟ این در اثر بی‌بصیرتی است. [ حضرت علی ( علیه‌السّلام )] قریب به این عبارت فرمود که - حالا عبارت درست شاید یادم نیاید - « ﴿مَا غُزِیَ قَومٌ فی عُقرِ دَارِهِم اِلّا ذَلّوا  »؛[1] نباید منتظر ماند که دشمن بیاید در خانه‌ی آدم، بعد آدم به فکر دفاع از خانه بیفتد. دشمن را باید در مرزهای خودش سرکوب کرد. افتخار جمهوری اسلامی امروز این است که ما در مجاورت مرزهای رژیم

  1. 1. سیّد رضی، نهج‌البلاغه، بخشی از خطبه‌ی ۲۷؛ «... فَوَاللهِ مَا غُزِیَ قَوْمٌ قَطُّ فِی عُقْرِ دَارِهِمْ إِلَّا ذَلُّوا ...»به خدا سوگند، هر ملّتى که درون خانه‌ی خود مورد هجوم قرار گیرد، ذلیل خواهد شد

«15»