دست‌درازی میکردند به حرم ابی‌عبدالله ( علیه‌السّلام )؛ مسئله این است. این جوانهای شما از یک ضایعه‌ی بزرگ در دنیای اسلام جلوگیری کردند .* اگر مردان مجاهد فی‌سبیل‌الله در مقابل این عناصر خبیث - که اگر دستشان به مکانهای متبرّک برسد، آنجا را با خاک یکسان میکنند، این‌قدر اینها وقیح و خبیثند - نَایستند، قطعاً از تشیّع و نشانه‌های تشیّع اثری باقی نمیماند.

البتّه ما جوانهایمان را برای حضور در جبهه‌ی جنگ به مناطق خارج از کشور - سوریه و عراق - نفرستادیم؛ اینها برای برنامه‌های بالاتر و مهم‌تر از جنگیدن به جبهه رفتند لکن بعضی مثل فرزندان شما به شهادت رسیدند. اینها درواقع مدافعان حرم حضرت زینبند، مدافعان سامرا هستند، مدافعان کاظمینند، مدافعان حرم امیرالمؤمنین و حرم امام حسین‌اند. خونهای آن جوانانی که در این راه ریخته شده، چه اهل لبنان باشند، چه اهل سوریه باشند، ‌ چه اهل ایران باشند، چه اهل عراق باشند، در دفاع از حریم تشیّع ریخته شده؛ این خونها در دفاع از حرم اهل‌بیت ( علیهم‌السّلام ) ریخته شده، لذا خیلی ارزش دارد. ما برای این شهدای عزیزی که فرزندان شماها هستند، بعضی همسران شما هستند یا پدران شما هستند، خیلی ارزش قائلیم .*

همه‌ی پدران، مادران، همسران و فرزندان، این را بدانند که خون این شهدا - شهدای دفاع از حریم اهل‌بیت - هدر نرفت؛ این را همه