را بکنند و اگر به فکر افتادند و اقدام کردند، سرکوب بشوند؛ وَالّا توقّعِ اینکه دشمن به ما حمله نکند، توقّعِ درستی نیست. بنابراین، این هم دستور الهی است.

در مواجهه‌ی با حوادث نباید دچار ترس و دلهره شد. ﴿اَلا اِنَّ اَولِیاءَ اللهِ لا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لا هُم یَحزَنون ﴾ ؛^[1] این [ آیه ] در سوره‌ی یونس است؛ نگاه کردم، در سوره‌ی بقره [ هم ] شاید چهار پنج جا ^[2] « ﴿لا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لاهُم یَحزَنون » ﴾ در مورد مؤمنین آمده. خب این به خاطر ایمان است، به خاطر ارتباط با خدا است، به خاطر قبول ولایت الهی است؛ خوف و مانند آن نباید باشد. امام ( رضوان الله علیه ) واقعاً نمیترسید. ما یک وقتی خدمت ایشان نشسته بودیم - همان اوّل انقلاب؛ همان وقتهایی که با آن بنده‌خدا ^[3] یک‌ودو داشتیم سر قضایای نیروهای مسلّح و این حرفها - بنده به ایشان گفتم « علّت اینکه شما مثلاً فلان جمله را درباره‌ی فلان شخص گفتید این است که میترسید ...»؛ میخواستم بگویم « میترسید که نیروهای مسلّح مثلاً بدشان بیاید »، تا گفتم « میترسید »، ایشان همین جور بلافاصله گفتند « من از هیچ چیز نمیترسم ». ایشان منتظر نشدند که متعلَّق ترس را