من همین جا این را عرض بکنم: هیچ کس از هیبت ظاهری آمریکا نباید بترسدهیچ کس؛ یعنی این واقعاً خیلی خطا است. آدم احساس میکند بعضیها از این هیبت ظاهری و تشر و هیاهو و مانند اینها جا میزنند و وحشت میکنند؛ ترس از این هیبت ظاهری غلط است؛ ابرقدرتها کارشان را همین جوری پیش میبرند؛ با هیاهو. آن قدرت واقعی آنها به قدر آن هیاهویی که میکنند نیست؛ خیلی کمتر است؛ منتها تشر میزنند، هیاهو میکنند، تهدید میکنند، این و آن را میترسانند. هیچ کس نباید [ بترسد ]؛ نه از آنها باید ترسید، نه از ثروت این قارونهای خلیج فارس؛ این قارونهایی هم که اطراف ما هستند، هیچ غلطی نمیتوانند بکنند. میلیاردها تا حالا خرج کردهاند علیه ما در بخشهای مختلف، به جایی هم نرسیدهاند یعنی واقعاً دستشان به جایی بند نشده. آمریکا در سال ۱۳۵۷ که سال انقلاب عظیم اسلامی ما است، از حالا بمراتب قدرتمندتر بود. جیمی کارتر که آن وقت رئیسجمهور آمریکا بود، از این بابا که حالا سر کار است ،[1] هم عاقلتر بود، هم قدرتش بیشتر بود؛ این، هم قدرتش کمتر است - هم قدرت مالیاش کمتر است، هم قدرت سیاسیاش کمتر است - و هم عقلش کمتر است. و یک مأموری هم در داخل ایران داشتند که بر همهی امور مسلّط بود؛ محمّدرضای پهلوی مأمور آنها بود، برای آنها