زحمت دارد لکن شیرین است، رنج شیرینی [ است ]؛ این در این زمینه. در زمینهی نقایص و مشکلات هم بله، محیطهای دانشگاهیِ ما دچار مشکلاتی است؛ هم در زمینهی علم، هم در زمینهی فرهنگ و تربیت و هم نوع مدیریّتها مشکلاتی دارد، که خب خود شما همه دانشگاهی هستید و چند نفر از دوستانی که صحبت کردند، نسبت به همین قضیّهی مشکلات، تذکّرات درستی دادند که کاملاً آگاهانه است و نشانهی نگاه از نزدیک به قضیّه است. یک مسئله، مسئلهی کیفیّت تحصیلی است که باید حتماً پیشرفت کند. این منافات ندارد با آن حرفی که گفتم « سطح ما از لحاظ کیفیّت علمی بالا است »؛ نه، الان در دانشگاههای ما مدرکهایی وجود دارد که نمیتواند حاکی از عمق علمی باشد، یعنی ارزش علمی بالایی ندارد امّا ارزش رسمی و مدیریّتی بالایی دارد؛ یعنی وقتی که این مدرک را کسی داشته باشد، از لحاظ رسمی، از لحاظ پیدا کردن کار و مانند اینها دارای ارزش است، در حالی که عمق علمی در این مدرک ملاحظه نشده و وجود ندارد. دانشگاه علاوه بر وظیفهای که نسبت به درون خود دارد، یک وظیفهای هم دربارهی جامعه دارد. وظیفهی درونی، همین تولید علم، پیشرفت علمی، تربیت علمی است؛ وظیفهی بیرونی، اثرگذاری در