بیانات سال 98


که در برجام بود و به چیزی بالاتر از آن عمل کردیم، حالا که شروع کردیم در مقابل آنها تعهّداتمان را کاهش بدهیم، آنها طلبکارانه جلو می‌آیند که « عجب ! چرا شما تعهّدتان را کاهش میدهید ؟»؛ خب پُرروها ! شما یازده تعهّد داشتید، هیچ عمل نکردید؛ چرا از ما میخواهید که ما به تعهّداتمان پابند باشیم؛ حالا ما تازه شروع کرده‌ایم به کم‌ کردن تعهّدات و این فرآیند قطعاً ادامه خواهد یافت.

در بین این حیص‌وبیص و این توقعّات بی‌موردی که دارند، حالا انگلیس خبیث - که واقعاً خُبث او واضح است - دزدی دریایی میکند، کشتی ما را در واقع میدزدند؛ در واقع این دزدی است. حالا معمولاً رفتارشان این جوری است که جنایت را میکنند، به جنایت خودشان میخواهند یک قالب قانونی بدهند، یک چیزی هم درست میکنند که بله، علّتش این بوده؛ امّا واقع قضیّه همین است که یک دزدی دریایی است؛ دزدی دریایی هم میکنند که البتّه ان‌شاءالله جمهوری اسلامی و عناصر مؤمن آن، این کارها را، این خباثتها را بی‌جواب نمیگذارند، در فرصت خود و جای خود پاسخ خواهند داد.

* تقوا در اجتناب از ناامیدسازی جوانان؛ بعضی‌ها هستند - چه در مدرسه، چه در دانشگاه، چه در محیط‌های گوناگون کسب و کار - کیفیّت حرف زدنشان ناامیدکننده است: « آقا فایده‌ای ندارد، آقا به درد نمیخورد »؛ جوان را از آیند‌ه‌ی خودش و آینده‌ی کشور ناامید میکنند؛ یعنی در واقع، قدرت جوان و فرصت وجود جوان را از کشور و از اجتماع اسلامی میگیرند؛ خب، این یک منکری است [ امّا ] توجّه ندارند. تقوای در این امر، این است که مراقبت کنند.

* یکی مردمی بودن است؛ اُنس با مردم، یگانه بودن با مردم، روا‌دار ( ۴ ) بودن با مردم، مردمی بودن این است؛ نه به صورت تصنّعی، [ بلکه ] به معنای واقعی

«3»