بسم الله الرّحمن الرّحیم ( ۱ ) و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین و لعنة الله علی اعدائهم اجمعین. برای من این جلسه، جلسهی خیلی شیرین و مطلوبی است؛ به مناسبت اینکه فعّالان این جلسه، سخنگویان این جلسه، شاخصهای این جلسه همان عناصری هستند که چشم امید بنده به آنها است برای آیندهی این کشور و آیندهی انقلاب؛ یعنی جوانان پُرانگیزه و مؤمن. خوشبختانه من در اظهاراتی که شماها کردید، نشانههای عمق و ژرفنگری را مشاهده کردم؛ یعنی دیدم حرفها، حرفهای برخاستهی از یک فکر و خردورزی و عقلانیّت است. این خیلی برای ما مهم است. برای من خیلی مهم است که ببینم جوانهای ما فکر میکنند و از روی فکر و تدقیق حرف میزنند. و بسیاری از این مطالبی هم که گفته شد مورد قبول من است؛ حالا من فعلاً دارم در مورد مسائل شما عزیزان جوان مدالآور حرف میزنم؛ راجع به عزیزان والیبالیست هم انشاءالله بعد چند کلمهای عرض خواهم کرد. اوّلاً من تشکّر میکنم از اینکه مدالهایتان را لطف کردید و به من اهدا کردید که البتّه این اهدای به شخص نیست، من کاملاً توجّه دارم؛ این اهدای به یک نماد است، به یک نظام است، به یک حقیقت است. در واقع یک حقیقتی را بیانات در دیدار مدالآوران المپیادهای علمی و اعضای تیم ملی والیبال جوانان