بیانات سال 98


۱ ) در ابتدای این دیدار، شش تن از مدال‌آوران المپیادهای علمی و دو تن از اعضای تیم ملّی والیبال جوانان به بیان دیدگاه‌ها و نقطه‌نظرات خود پرداختند.

۲ ) سوره‌ی اسراء، بخشی از آیه‌ی ۲۰؛ « هر دو [ دسته ] - اینان و آنان - را از عطاى پروردگارت مدد مىبخشیم ...»

۳ ) آقای بهروز عطایی ( سرمربی تیم والیبال جوانان )

۴ ) در پاسخ صحبت آقای بهروز عطایی که به برخورد سیاسی با ورزشکاران ایرانی در کشور میزبان اشاره کرد.

۵ ) کشور بحرین

۶ ) آقای امیرحسین اسفندیار ( کاپیتان تیم ملّی والیبال جوانان )

۷ ) خنده‌ی معظّمٌ‌له و حضّار

۸ ) خانم زهرا هدایتی‌متین ( دارنده‌ی مدال طلای المپیاد ادبیّات دانش‌آموزی و دانشجویی )

۹ ) در پاسخ به این سؤال یکی از جوانان حاضر در جلسه: « نخبه‌ی ما ناامید است؛ از خودش، از مردمش، از مملکتش. ناامیدیِ نخبه چیز کمی نیست؛ از بین رفتن یک نخبه و یک مغز است. من ناامیدی خودم و دوستانم را دیده‌ام و این درد دارد. حجم زیادی از المپیادی‌های این مملکت در فکر فرارند ! مهاجرت نه. مهاجرت جایی است که یک چیزی میبینی، که بهتر است برایت؛ فرار جایی است که فقط میخواهی اینجا نباشی، فقط میخواهی این بی‌عدالتی‌ها را نبینی، فقط میخواهی این تبعیض‌ها را نبینی. فرار جایی است که حاضری عشق به وطنت، عشق به خانواده‌ات، عشق به دوستانت و عشق به مردمت را بگذاری

«10»