بیانات سال 98


چندهزارساله را در مهم‌ترین نقطه‌ی منطقه یعنی در ایران به هم میریزد و یک بنای اسلامی درست میکند، همان ادامه‌ی بعثت پیغمبر است. انقلاب، ادامه‌ی بعثت پیغمبر بود، جمهوری اسلامی ادامه‌ی بعثت پیغمبر است؛ حرف ما این است. آن که با انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی دشمن است، مثل همان دشمنانِ صدر اسلام، با بعثت اسلامی و با حرکت توحیدی دشمن است؛ حرف ما این است.

بعضی‌ها میگویند « آقا، دشمن‌تراشی نکنید »؛ نه، ما دشمن‌تراشی نمیکنیم؛ ما همین حرف پیغمبر و حرف خدا و حرف توحید را بر زبان می‌آوریم و خود همین گفتن، یک عدّه دشمن به وجود می‌آورد. دشمن، به خاطر ایجاد حرکت توحیدی دشمن میشود. رفع دشمنیِ او هم به این است که شما دست از حرکت بردارید و برگردید به همان چیزی که آنها میخواهند، یعنی عبودیّت طاغوت، پیروی طاغوت و مانند اینها؛ آمریکا این توقّع را از ما دارد، نوکرهای آمریکا مثل آل‌سعود - این تَبَعه‌ی منطقه‌ای آمریکا - هم همین جور؛ هرچه آنها میگویند، اینها هم همان را تکرار میکنند؛ در واقع « ﴿یُقاتِلونَ فی سَبیلِ الطّاغوت  ».[1] همین کسانی که دارند برای طاغوت مبارزه میکنند، برای طاغوت حرکت میکنند.

خب، در این مصافی که وجود دارد، این مصاف حق و باطل، مصاف توحید و طاغوت - که ناگزیر چنین مصافی وجود دارد - آن که خدای

  1. 1. سوره‌ی نساء، بخشی از آیه‌ی ۷۶؛ «... در راه طاغوت میجنگند ...»

«6»