* [ بعدی ] تکیه به جوانان که این نکتهی بسیار مهمّی است؛ بایستی جوانها را وارد میدان کرد. من البتّه بارها راجع به جوانها صحبت کردهام، این را هم گفتهام که مراد از « تکیه به جوانها » این نیست که هر کسی که جوان نیست باید از صحنه [ خارج شود ]؛ نه نخیر، هر کسی جایی دارد، کاری دارد ؛... نیروی جوانی باید به کمک مجموعهی این حرکت بیاید. غفلت از این نیرو خسارت است، ما نباید غفلت کنیم؛ گاهی انسان میبیند که غفلت میشود. ما در مدیریّتهای بالا و بخصوص مدیریّتهای میانی میتوانیم از جوانها خیلی استفاده کنیم و وجود اینها را مغتنم بشمریم. در بعضی از کارهای مهم انسان وقتی که به یک جمع جوان یک اشارهای، یک تذکّر کوتاهی میدهد، بعد از مدّتِ نه چندان طولانیای اثرش را مشاهده میکند؛ میبیند توصیه تحقّق پیدا کرده، عمل شده، پیشرفت کردهاند، کار کردهاند .... توجّه به ظرفیّتهای داخلی؛ در جنگ، در دفاع مقدّس، یکی از چیزهایی که وجود داشت همین بود؛ تکیهی به جوانان هم در دوران دفاع مقدّس، یک شاخصهی مهم بود؛ فرماندهی سپاه یک جوانِ حدود ۲۵ یا ۲۶ساله، فرماندهان لشکرها جوانهای بیستوچند ساله، حدّاکثر سیساله؛ یعنی این جوری حرکت کردند. در عرصهی جنگ هم که خب جوانهای بسیجی و سپاهی و ارتشی [ بودند ] و غالباً جوانها در آنجا خیلی کمک کردند. گزیدهای از بیانات در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری