بیانات سال 98


میرسید، به قدر [ زیادی ] خوشحال بودند. آن سیاستمدار میگوید آمریکایی‌ها به من گفتند: « کار ایران تمام است »؛( ۵ ) این سیاستمدار گفته بود: « نه، ایران قوی است؛ در مقابل این حوادث حادثه‌ای [ برایش رخ نمیدهد ]». گفتند: « نه، این قضیّه با قضایای قبلی فرق دارد، حالا اصلاً جور دیگر است، تمام شد ». بعد، فردا پس‌فردایش خب قضیّه جمع شد دیگر؛ این هنوز آنجا بوده، میگفت: « خیلی ناراحت بودند، خیلی اوقاتشان تلخ بود که به جایی نرسید و قضایا تمام شد »؛ آمریکایی‌ها این [ جوری ] هستند. شما الان ملاحظه کنید در عراق دارند چه میکنند، در سوریه چه میکنند؛ انتقام داعش را از حشد‌الشّعبی دارند میگیرند !( ۶ ) چون حشدالشّعبی وارد میدان شد و داعشی را که اینها ساخته و پرداخته بودند زمین‌گیر کرد، ازاله ( ۷ ) کرد؛ اینها دارند در واقع انتقام آن را میگیرند؛ یک چیزی را بهانه میکنند، به خاک عراق حمله میکنند، عدّه‌ای را شهید میکنند. نه فقط من، هم من، [ هم ] دولت و ملّت ایران، بشدّت این جنایت آمریکا را محکوم میکنیم.

حالا نکته‌ی قابل توجّه این است که وقتی از این حوادث و از این قبیل قضایا برای آمریکایی‌ها پیش می‌آید که حالا ملاحظه میکنید در بغداد و در واقع در سراسر عراق هیجان ضدّآمریکایی چقدر است، باز آن جناب توئیت کرده ( ۸ ) - یا سخنرانی میکنند یا توئیت میکنند یا مقاله مینویسند - که ما این را از چشم ایران می‌بینیم، دست ایران است و ما پاسخ به ایران خواهیم داد. اوّلاً غلط میکنید ! ربطی به ایران ندارد؛ ثانیاً منطقی باشید، که نیستید؛ آمریکایی‌ها منطقی باشند، - که [ البتّه ] منطقی نیستند - بفهمند که مردم کشورهای این منطقه از آمریکا متنفّرند؛ این را چرا نمیفهمند آمریکایی‌ها ؟ شما آمریکایی‌ها در عراق جنایت کردید، در افغانستان جنایت کردید، آدم کشتید. آمریکایی‌ها در اوایلِ بعد از زوالِ صدّام، به وسیله‌ی دستگاه‌های خبیثی مثل بلک‌واتر ( ۹ )

«8»