بسم الله الرّحمن الرّحیم و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابیالقاسم المصطفی ٰ محمّد و علی آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین الهداة المهدیّین سیّما بقیّة الله فی الارضین. خیلی خوشآمدید برادران عزیز، خواهران عزیز؛ فضای مجلس ما و حسینیّهی ما را با معنویّت خودتان، با اخلاص خودتان معطّر و منوّر کردید؛ بخصوص عزیزانی که از راههای دور تشریف آوردهاند، از شهرهای دوردست تشریف آوردهاند. از سرودی که این نوجوانهای عزیز هم خواندند - که خیلی خوب بود، هنرمندانه تنظیم کرده بودند - تشکّر میکنیم؛ قاری محترم هم همین جور، تلاوت زیبایی کردند. برادران عزیز، خواهران عزیز ! ایّام دههی فجر برای کشور ما یک دورهی بینظیر و بیبدیل محسوب میشود. دههی فجر مظهر اقتدار ملّی و مظهر عزم ملّی است؛ چرا ؟ برای خاطر اینکه در این دههِی فجر بود که ملّت ایران با حضور خودشان، با عزم راسخِ خودشان توانستند یک بنای پوسیده و فاسدِ چندهزارساله را واژگون کنند. هزاران سال این کشور جوری اداره شده بود که مردم در آن هیچ نقشی نداشتند؛ سلطنتها، قدرتهای مهاجم، قدرتهای بیگانه [ حاکم بودند ]. حتّی در دوران اسلام هم - که اسلام، مظهر رحمت است - رفتار بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم