بیانات سال 1400


بیانات در مراسم تنفیذ حکم سیزدهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران

بسم الله الرّحمن الرّحیم ( ۱ )

والحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین سیّما بقیّة‌ الله فی الارضین.

از خداوند متعال متضرّعانه مسئلت میکنیم که این سرآغاز را برای مردم، برای کشور مبارک بفرماید؛ بخصوص که در روزهایی هستیم که متعلّق به اهل‌بیت ( علیهم السّلام ) است؛ چند روز پیش عید غدیر بود، فردا روز مباهله است، روز نزول آیه‌ی ولایت -« اِنَّما وَلِیُّکُمُ اللهُ وَرَسولُه »( ۲ )- است، روز نزول آیه‌ی ‌تطهیر است؛ این ایّام متعلّق به ائمّه ( علیهم السّلام ) است که ان‌شاءالله به برکت همراهی آنها، دعای آنها، و شفاعت آنها این روز برای ملّت ایران مبارک باشد.

اوّلاً بایستی از خداوند متعال تشکّر کنیم که این توفیق را به ملّت ایران عنایت کرد و توانستند یک بار دیگر این حرکت کاملاً پُرمعنای انتخابات را که نشانه‌ی مردم‌سالاری دینی است با موفّقیّت انجام بدهند؛ و از مردم تشکّر کنیم، و به دولت دوازدهم - رئیس‌جمهور محترم [ دولت ] دوازدهم و همکارانشان - خسته‌نباشید بگوییم و برای جناب آقای رئیسی و دولتشان و همکارانشان از خداوند متعال طلب توفیق و کمک و عنایت ویژه بکنیم.

این مراسم تنفیذ که متّکی است به قانون اساسی و به رسمی که امام بزرگوار در کشور بنیان‌گذاری کردند، در طول این چند دهه بارها تکرار شده است و مظهری است از جابه‌جایی مسئولیّت بسیار مهمّ قوّه‌ی مجریّه که در واقع مدیریّت کشور است، به شکل عقلانی، به شکل آرام و متین که این بسیار مسئله‌ی مهمّی است. معمولاً در بسیاری از کشورها، این جابه‌جایی با کشمکش و مانند اینها انجام میگیرد؛ اینجا بحمدالله در طول دوره‌های مختلف این جابه‌جایی با آرامش و با امنیّت انجام میگیرد؛

«1»