بیانات سال 1400


اقدامات مقابله‌ای انجام میدهند؛ این وظیفه‌ی وزارت ورزش، وزارت امور خارجه، دستگاه‌های حقوقی است که از راه‌های حقوقی و از راه‌های دیپلماسی از ورزشکار حمایت کنند و نگذارند به او ظلم بشود. ورزشکار آزاده‌ی سربلند ما نمیتواند به خاطر یک مدال با نماینده‌ی یک رژیم جنایتکار در میدان ورزشی دست بدهد و او را عملاً‌ به رسمیّت بشناسد. [ البتّه ] این کار سابقه هم دارد. حالا امروز برای رژیم صهیونیستی جنجال میکنند امّا در گذشته رژیم سابق آپارتاید آفریقای جنوبی همین ‌جور بود؛ خیلی از ورزشکارهای دنیا با [ ورزشکاران ] او مسابقه نمیدادند؛ آن رژیم از بین رفت و نابود شد، این هم از بین خواهد رفت؛ این هم نابود خواهد شد. بنابراین مسئله‌ی خیلی مهمّی است که باید دستگاه‌ها از حقوق ورزشکار ایرانی و حتّی ورزشکارهای غیر ایرانی که به خاطر مواجه نشدن با نماینده‌ی رژیم صهیونیستی دچار محرومیّت و مانند اینها شده‌اند - مثل همین ورزشکار الجزایریِ این دفعه - دفاع کنند، باید از اینها حمایت بکنند. یک نکته‌ی دیگر که قبلاً هم این را من گفته‌ام و [ روی آن ] تکیه کرده‌ام، مسئله‌ی کیفی‌سازی ورزش بین‌المللی است. تکیه کنید بر اعزام در رشته‌های مدال‌آور - ما در برخی از رشته‌ها استعدادهای خیلی خوبی داریم و مدال‌آوری‌مان خیلی خوب است - و نیز بر ورزشکاری که احتمال مدال‌آوری‌اش وجود دارد؛ یعنی واقعاً

«6»