البتّه صنایع بزرگ ما در کشور دانشبنیان نیستند، این عیب بزرگی است. افرادی که ظاهراً صاحب صلاحیّتند، به من این جور گفتند که این شرکتهای دانشبنیانِ کوچک میتوانند تأثیر بگذارند و آن صنایع بزرگ کشور مثل صنایع خودروسازی و امثال اینها را هم دانشبنیان کنند؛ اگر این کار ممکن باشد، حتماً بایستی انجام بگیرد. یک شرط لازم برای رشد و تقویت شرکتهای دانشبنیان، این است که ما بتوانیم محصولات آنها را در داخل کشور رایج کنیم - حالا بحث خارج کشور و صادرات را هم بعد عرض میکنم - و در داخل خود کشور مصرف بشود؛ راهش [ هم ] این است که تولیدی که او میکند، دیگر واردات نداشته باشد. باز یک عدّهای مثل قضیّهی لوازم خانگی، جنجال نکنند که چرا شما گفتید که مثلاً فرض کنید لوازم خانگیِ فلان کشور را نیاورند؛ نه، لازمهی رشد شرکتهای داخلی و تقویت آنها، که بتوانند روی پای خودشان بِایستند، این است که ما برای اینها بازار در داخل [ درست کنیم ]. بازار داخل، بازار کوچکی نیست؛ این بازار را در اختیار تولید داخلی باید گذاشت؛ بخصوص دولتها و سازمانهای بزرگ که بزرگترین مشتری اینها هستند. دولتها که بیشترین مصرفکنندهی این بهاصطلاح صنایع و تولیدات صنعتی و مانند اینها هستند، از این دانشبنیانها تهیّه کنند و تولیدات داخلی