حالا من یک مختصر توضیحی عرض میکنم تا روشن بشود که چقدر در زمینهی عقلانیّت، این قیام توفیق به دست آورده است. هدف طاغوت این بود - یعنی مسئلهی نوشتن آن مقاله در [ روزنامهی ] اطّلاعات ( ۲ ) یک چیز دفعی و آنی نبود که آناً تصمیمگیری کرده باشند؛ این یک هدف بزرگی را تعقیب میکرد - که قدسیّت امام را بشکنند؛ آن عظمتی را که امام در چشم مردم داشت و به فرمان او حرکت میکردند، بشکنند و از بین ببرند. میدیدند نفوذ روزافزون امام را در افکار مردم، در اذهان مردم؛ این را مشاهده میکردند؛ میخواستند جایگاه امام را تنزّل بدهند در بین مردم؛ لذا شروع کردند به این کار. اگر چنانچه مشت محکم مردم قم در روز نوزدهم دی به سینهی طاغوت نمیخورد، این کار ادامه پیدا میکرد؛ فقط همان یک مقاله نبود؛ مقالات متعدّد، کتاب، داستان مینوشتند، فیلم و غیره درست میکردند برای اینکه امام را و جایگاه امام را در چشم مردم تنزّل بدهند، و در واقع مرکزیّت نهضت را از بین ببرند؛ چون امام محور این حرکت عظیم مردم که روزبهروز گسترش پیدا میکرد [ بود ] و دستگاههای امنیّتی طاغوت میدیدند و میفهمیدند این حقیقت را، [ لذا ] میخواستند این محور حرکت را و مرکز نیروبخش این حرکت را با این کار از بین ببرند.