استعمارگرها هم که دیدند این حرفِ خیلى خوبى است، دنبال کردند این قضیّه را، و تز جدایى دین از سیاست بعد از آنکه به صورت تحمیلى بر خلقیّات حتّى بسیارى از علما و آحاد مردم متدیّن تحمیل شده بود و به خورد آنها رفته بود، شکل مبنائى هم پیدا کرد؛ استدلال برایش درست کردند، شد یک مبنائى، یک فکرى. این مال گذشته است.

«7»