بیانات سال 1375
بسماللّهالرّحمنالرّحیم
خبرنگار: حضرتعالی غرفههای مختلف نهمین نمایشگاه بینالمللى کتاب را مورد بازدید قرار دادید. با توجّه به اینکه حضرتعالى عنایت ویژهاى نسبت به مسائل فرهنگى دارید، بفرمایید که نظرتان در مورد تلاشهاى فرهنگى که در کشور صورت میگیرد، بویژه در زمینهى کتاب و این چنین نمایشگاههایى چیست؟ و اگر رهنمودى براى مردم دارید، خوشحال میشویم که مستفیض بفرمایید.
بسماللّهالرّحمنالرّحیم. این ایّامى که نمایشگاه کتاب تشکیل میشود در تهران، به نظر بنده «بهار کتاب» باید نامیده بشود؛ زیرا که کتاب حقیقتاً مطرح میشود و گروههاى زیادى از مردم [از جمله] جوانها، مىآیند سراغ کتابفروشها و کتابفروشها فروش خوبى میکنند و کتاب واقعاً میرسد به دست مردم. البتّه سلیقهى من و توقّع من این است که ما در طول 365 روز سال، هر روز به قدر یک روز این نمایشگاه، در کشور فروش کتاب داشته باشیم؛ دل من این را میخواهد. و اگر اینجور هم بشود، زیاد نیست؛ چون کشور ما یک کشور متمدّنى است، کشورِ داراى تاریخى است، کشورِ داراى فرهنگى است. ما مثل [برخی از] کشورهاى بعضى از نقاط دنیا نیستیم که تاریخى نداشته باشیم، گذشتهاى نداشته باشیم، فرهنگى نداشته باشیم. لذاست که در کشور ما اگر مردم بیش از این ــ ده برابر این ــ هم کتاب بخوانند، خیلى زیادى نخواهد بود و خیلى دور از توقّع نیست. لکن حالا که آنجور نیست، این ایّامِ نمایشگاه را بنده خیلى مغتنم میشمرم.