بیانات سال 1375
و امّا در مورد دشمنان خارجى و مسائل خارجى؛ من یک مطلب کوتاهى را در این زمینه براى شما مردم عزیزمان عرض کنم. در زمینهى مسائل جهانى، جمهورى اسلامى معتقد به همکارى بینالمللى است. ما در مورد دنیا هم معتقدیم اگر وحدتى وجود داشته باشد میان انسانهاى خیرخواه دنیا، کار دنیا اصلاح خواهد شد ــ این را هم عقیده داریم ــ منتها در دنیا این کار خیلى مشکل است. لذا ما در دنیا دو جور کار داریم: یک کار که کار اصلى ما است، عبارت است از همکارىهاى بینالمللى، همکارىهاى با ملّتها، با دولتها و تلاشهاى مشترک ــ این کارِ اصلى است در صحنه و عرصهى بینالمللى ــ یک کار اضطرارى [هم] داریم در صحنهى بینالمللى و آن مبارزه است. بله، ما در صحنهى بینالمللى مجبوریم با دشمنان این ملّت مبارزه کنیم. اى کاش این ملّت دشمنى نداشت، ما هم مجبور نبودیم با او مبارزه کنیم! امّا این ملّت دشمنان لجوج، عنود، خبیث، رذل، فریبگر، دروغگو و خطرناکى دارد که با اینها باید مبارزه کرد. در این زمینهى مبارزهى بینالمللى، ما دو جور دشمن داریم؛ یکى دشمنان اصلىاند که اصل آنها هستند و مبارزهى ما با آنها است. ما با دشمنان غیر اصلى مبارزه نمیکنیم، سعى میکنیم تفاهم کنیم، اصلاح کنیم، آنها را از اشتباه خارج کنیم، از دشمنى منصرف کنیم؛ این مال دشمنهاى درجهى دو است که حتّى در مواردى نمیشود به آنها دشمن گفت. عمده، دشمنان اصلىاند.