بیانات سال 1375
اگر از این دو قِسم، دو جور آدم، دو جور خواصّ طرفدار حق در هر جامعهاى، آن قِسمِ خوبِ خواصّ طرفدار حق ــ یعنى آن کسانى که میتوانند از این متاع دنیا آن وقتى که لازم باشد، دست بردارند ــ بیشتر باشند، هیچ وقت جامعهى اسلامى دچار حالت دوران امام حسین نخواهد شد؛ مطمئن باشید؛ تا ابد بیمهى بیمه است. امّا اگر اینها کم باشند و عدّهی آن دستهى خواصّ دیگر زیاد باشند، یعنى آنهایى که دل سپردند به دنیا که حق را هم مىشناسند، طرفدار حقّند، در عین حال در مقابل دنیا پایشان میلرزد ــ دنیا یعنى چه؟ یعنى پول، یعنى خانه، یعنى شهوت، یعنى مقام، یعنى اسم و شهرت، یعنى پُست و مسئولیّت و یعنى جان ــ کسانى که براى جانشان، راه خدا را ترک میکنند، آنجایى که باید حق بگویند نمیگویند چون جانشان به خطر مىافتد، یا براى مقامشان یا براى شغلشان یا براى پولشان یا براى محبّت به اولادشان، براى محبّت به خانوادهشان، براى محبّت به نزدیکان و دوستانشان راه خدا را رها میکنند، آن وقت دیگر واویلا است؛ آن وقت دیگر حسینبنعلىها به مسلخ کربلا خواهند رفت، به قتلگاه کشیده خواهند شد؛ یزیدها مىآیند سر کار و بنىامیّه هزار ماه بر کشورى که پیغمبر به وجود آورده بود، حکومت خواهد کرد و امامت به سلطنت تبدیل خواهد شد.