میدانید، گاهى شهید شدن آسان‌تر از زنده ماندن است. آدمهاى اهل معنا، اهل حکمت و دقّت، خوب درک میکنند که گاهى زنده ماندن و زندگى کردن و در یک محیطى تلاش کردن، بمراتب مشکل‌تر از کشته شدن و شهید شدن و به لقاء خدا پیوستن است؛ امام حسن این [راه] مشکل را انتخاب کرد. وضع آن زمان این بوده است که خواص تسلیم بودند و حاضر نبودند حرکتى بکنند؛ لذا وقتى که یزید بر سر کار آمد که کسى بود که میشد با او جنگید و چون وضعش خیلى خراب بود، کسى که در جنگ با او کشته میشد، خونش پامال نمیشد، براى همین امام حسین قیام کرد. وضع دوران یزید جورى بود که قیام، تنها انتخاب بود؛ برخلاف دوران امام حسن مجتبىٰ که دو انتخاب وجود داشت: شهید شدن و زنده ماندن؛ و ثواب و اثر و زحمت زنده ماندن بیشتر از کشته شدن بود؛ لذا امام حسن این [راه] سخت‌تر را انتخاب کرد.

«20»