نمایندگان مجلس که ما میگوییم مستقل باشند، یعنى نگاه کنند به تشخیص خودشان؛ البتّه از کارشناسها باید مدد بگیرند. کارشناسها هم، هم در وزارتخانهها هستند، هم در دانشگاهها هستند، هم در خود مجلس هستند. بحمداللّه امروز ما کارشناس کم نداریم. بنده یک روزى دغدغهى کارشناسان ناسالم را داشتم. هم یک وقتى به مسئولین کشور و کارگزاران امور اجرائى کشور گفتم،16 هم در دورهى گذشته که نمایندگان در اوّل دوره آمدند،17 به آنها گفتم؛ گفتم مراقب کارشناسها باشید؛ کارشناسى که شما نمىشناسید کیست امّا ورقهى کارشناسى او روى میز کار شما است ــ امضاى یک کارشناس مبهم هم، احیاناً مؤیّد به امضاى یک مدیر یا یک وزیر، روى میز شما است ــ بفهمید کارشناس کیست. کارشناس گاهى توجیهى میکند که صاحب کار و کنندهى کار از فلسفهى آن توجیه بىاطّلاع است؛ ما در تجربهى طولانى کار اجرائى به این معانى از نزدیک رسیدهایم ــ الان هم بنده مراقب مسائل هستم و مشاهده میکنم کارهایى را که به مجلس داده میشود یا به دولت داده میشود یا به بخشهاى مختلف داده میشود ــ امروز بحمداللّه ما دچار کمبود در امر کارشناس نیستیم؛ در سازمان برنامه، در وزارتخانهها، در خود مجلس، ما کارشناسهاى مؤمن، حزباللّهى و خوبى داریم. از کارشناسها باید استفاده کرد امّا حرف کارشناس را براى سهولت تصمیمگیرى شنیدن و روى آن تدبّر و تأمّل کردن، یک حرف است، و خواست یک مسئول اجرائى را در امر لایحه و طرح قانونى و غیره رعایت کردن، یک حرف دیگر است؛ دوّمى منفى است، اوّلى مثبت است؛ عرض ما این است. اگر مجلس، مجلسى باشد که خودِ نماینده فکر کند، کمیسیون فکر کند و تشخیص بدهد، آن وقت بر روى آن پا بفشارد و دولت را به دنبال خود بکشد، آن وقت آن مجلس، مجلس کارآمدى خواهد بود که میتواند کشور را به بهترین وجهى اداره کند. این عرضى است که ما مکرّرِ در مکرّر با برادران و خواهران نماینده در میان گذاشتهایم، حالا هم به شما عرض میکنیم.