بیانات سال 1375
البتّه همانطور که عرض کردم، خوشبختانه مسئولین دولتى، مسئولینی دلسوز و علاقهمندند، از روى احساس وظیفه کار میکنند. حدس بنده این است که در بین وزرا کسانى هستند که کارهایى را که انجام میدهند، یکایک آنها را ملاحظه میکنند تا ببینند آیا رضاى خدا در آن هست یا نه؛ ما امروز بحمداللّه یک چنین وزرائى داریم، یک چنین دولتى داریم. حالا شخص رئیسجمهور و خصوصیّات ایشان که به جاى خود محفوظ ــ که مرد مؤمن، عالِم، مجاهد فىسبیلاللّه، مسلّط بر امور کشور، مجرّب، کارآزموده [هستند] ــ آحاد وزراى ما هم بحمداللّه از این امتیازات بزرگ برخوردار هستند؛ لکن شما نماینده هستید، نمایندهى مردم هستید. شأن شما بایستى آن شأنى باشد که از شما توقّع میرود. به هر حال به خدا توکّل کنید، خداى متعال هم انشاءاللّه کارها را آسان خواهد کرد. و این وحدت و تلائمى18 را که در مجلس هست و همدلىاى را که بحمداللّه هست، روزبهروز بیشتر کنید. اگر چنانچه در پایان این دوره، این جناحهاى سیاسىاى که حالا خیال میکنند با هم اختلاف دارند، به این نتیجه برسند که با هم اختلافى ندارند و با هم رفیق و دوست هستند، بدانید که هم شما و هم کشور یک بُرد بزرگ کردهاید.