بیانات سال 1375
راه را شما باید نشان بدهید، خط را شما باید ترسیم بکنید؛ مجلس شوراى اسلامى اینجورى است. لذاست که همانطور که در پیام13 هم خدمت آقایان و خانمها عرض کردیم، ارزش یک دقیقهى وقت شما خیلى زیاد است؛ یک دقیقهى وقتتان هم ــ وقت مقرّر و موظّف مجلس ــ نبایستى تلف بشود و ضایع بشود؛ چه در کمیسیونها، چه در داخل صحن مجلس. باید فعّال حرکت بکنید؛ واقعاً مسئولیّت سنگینى است. خداى متعال در روز قیامت از یکایک دقایق شما در این کار سؤال خواهد کرد؛ از یکایک اقدامات شما سؤال خواهد کرد؛ از همهى آن تأییدهایى که میکنید یا ردهایى که میکنید، خداى متعال سؤال خواهد کرد. حالا اگر تأیید نکنید و بگویید خب پس حالا که اینقدر سخت است، ما کارت سفید میدهیم یا در این مجلس بىطرف میشویم، از این هم سؤال خواهد کرد که چرا رأى ندادید؟ باید رأى بدهید. وقتى که در یک امرى شما حَکم هستید، براى تصمیمگیرى و براى یک کار بزرگى شما را آنجا نصب کردهاند که باید آن کار را انجام بدهید، اگر انجام هم ندهید، مؤاخذه خواهید شد. موظّفید که اوّلاً انجام بدهید، ثانیاً خوب انجام بدهید، درست و متقن انجام بدهید؛ قضیّه این است؛ کار بسیار سنگینى است. اگر با این دید به این نمایندگى نگاه کردید، آن وقت همهى این آنات14 شما حسنه است. بدانید هیچ عبادتى هم دیگر بالاتر از کارى که شما میکنید، نخواهد بود؛ هیچ کس غصّه نخورد که من با آمدن به مجلس مثلاً از فلان وظیفهى عبادى بازماندم؛ فرضاً دیگر عمره نمیتوانم بروم یا زیارت نمیتوانم بروم؛ نخیر، این بمراتب از آن بالاتر است. اگر اینجور عمل کردید، با احساس مسئولیّت، با احساس مراقبتِ نمایندگانِ الهى و کرامالکاتبین ــ «وَ کُنتَ اَنتَ الرَّقیبَ عَلَىَّ مِن وَرائِهِم وَ الشّاهِدَ لِما خَفِىَ عَنهُم»15 ــ که خود خداى متعال هم مراقب شما است، از هر عبادتى در میزان الهى سنگینتر است. یک مجلس اینجورى در طول چهار سال بزرگترین خدمات را میتواند به این کشور و این ملّت بکند.