و اگر بخواهید موفّق باشید، همانطور که عرض کردم، بایستى آزاد و مستقل باشید. یک علّت اینکه بنده در قضایاى انتخابات با ورود وزرا در کار انتخابات مخالفت کردم، همین است ــ البتّه علل مختلفى داشت؛ یکىاش این است ــ جریانهاى مختلف سیاسى در انتخابات باید شرکت کنند، [بلکه] در همهى قضایاى کشور باید شرکت کنند. هیچ قضیّهاى از قضایاى کشور در انحصار یک قشر، یک فکر، یک سلیقهى سیاسى نیست؛ همه باید شرکت کنند. این چیزى است که ما به تجربه دریافتهایم که صلاح کشور و پیشرفت کشور بستهى به این است. لذا بود که ما در همین قضیّه هم در مقدّمات کار تشویق کردیم که جریانهاى مختلف در امر انتخابات وارد بشوند و همیشه همینجور است؛ در آینده هم جریانهاى مختلف را تشویق خواهیم کرد براى ورود در میدانهاى اجتماعى؛ امّا وزرا را ما صریحاً نهى کردیم و گفتیم وزرا حق ندارند وارد بشوند؛ اکثرشان هم قبول کردند؛ بعضى هم تخلّف کردند ــ آن متخلّفین را هم ما مىشناسیم؛ البتّه مشغول خدمتند، حالا باشند لکن جزو سوابق آنها و جزو چیزهایى است که مشخِّص شخصیّت آنها است ــ یک علّتش هم این است که قوّهى مجریّه با قوّهى مقنّنه نباید تداخل بکند؛ هر دو در یک جبهه هستند، به عنوان دو قوّه در یک جبهه هستند، براى کشور دارند کار میکنند امّا دو کار میکنند. نمیشود یک نفر، هم بازیکن باشد، هم داور؛ هم خطمعیّنکننده باشد، هم اجراکننده؛ این نمیشود.