دو چیز را نمیخواهم بگویم: یکى اینکه نمیخواهم بگویم هیچ عیبى در صداوسیما نیست؛ چرا، انصافاً برنامههاى معیوب هم زیاد است که من همین حالا که اینجا آقاى لاریجانى در آن اتاق، نزد من بودند، بعضى از مواردش را به ایشان یادآور شدم؛ یعنى واقعاً برنامههایى هست که معیوب است، باید هم اصلاح بشود. و من خشنودم از اینکه معیوبها روزبهروز کمتر میشود؛ این روند را باید انسان حس کند و خب بحمداللّه حس میشود، ولى خب [عیب] وجود دارد. از آن چیزهایى که نمیخواهم بگویم، دوّم این است که نمیخواهم بگویم این غایت «خوبى» است؛ نه، از این خوبتر هم حتّى در آن برنامههاى خوب واقعاً میشود کار کرد، چون بشر یک موجود بىنهایتى است و اصلاً حد و مرزى ندارد پیشرفت کارهایى که آفریدهى انسانیّت شما است؛ یعنى هر چه عالى فکر کنید، آن اعلىٰ نیست، از آن اعلایى وجود دارد؛ نهایت علُو نیست، بالاخره یک بالاتر از آن وجود دارد که باید آن را طلب کرد. انسان همینطور در یک سِیر بىنهایتى حرکت میکند؛ واقعاً چیز عجیبى است این وجودى که خداى متعال آفریده! هر چه فرض بشود که امروز بهتر از آن وجود ندارد، باز بالاتر از آن و بهتر از آن قطعاً وجود دارد و باید آن را طلب کرد، آن را جستجو کرد؛ نباید هیچ از کار بازایستاد.