بیانات سال 1375
در زمینهى مسائل فنّى هم آنچه من علىالعجاله مناسب میدانم سفارش بکنم، این است که شما کارى کنید تا بخصوص و در درجهى اوّل، صداى رادیو به همهجاى کشور راحت برسد؛ این چیزى است که الان وجود ندارد؛ یعنى شما این را تأمین کنید. این مثل آن است که انسان یک نان و پنیرى فعلاً تأمین میکند تا بعد انشاءاللّه برسیم به چلو و پلو و مرغ و این چیزهایش؛ درجهى اوّل این است. این در گذشته خیلى از این کمتر بود، شاید یکدهمِ این بود؛ لکن الان که اینهمه گسترش پیدا کرده و کار فنّى هم زیاد کردهاید ــ همانطور که شما3 دارید میگویید، گزارش میدهید، حتماً هم همانجور است ــ در عین حال هنوز صداى شما به همهجاى این کشور نمیرسد، [حتّی] جاهایى که خیلى هم پشت کوه و دوردست نیست. اینکه عرض میکنم، متّکى به تجربهى شخصى است؛ جاهایى وجود دارد که صداى شما را بزحمت میشود پیدا کرد، [ولی] صداى یک رادیوى ضدّانقلاب را خیلىخیلى راحت میشود پیدا کرد، در حالى که فاصلهى او با اینجا بمراتب بیشتر از فاصلهى شما است با آنجایى که ما دنبال این میگردیم. ما هنوز از تهران که خارج میشویم و در این کوههاى دُوروبَر تهران یک ذرّه پیچوخم میخوریم، دیگر صداى شما را متأسّفانه نمیشود پیدا کرد؛ با این رادیوى معمولى ماها دیگر نمیشود شنید ــ حالا ممکن است رادیوهاى بهترى هم باشد ــ یعنى یک مشکل این جورى وجود دارد که این را باید شما حل بکنید، این را بایستى درست بکنید. حالا البتّه تلویزیون و خارج از کشور و مانند اینها هم برنامههاى مهمّى است. البتّه الان در همان حالى که این مشکل را ما اینجا داریم، من میدانم که در اروپا و در آفریقا و مانند اینها کسانى صداى نماز جمعهى ما را دارند مىشنوند؛ این هم هست، لکن میخواهیم بگوییم این محدودهى داخل ایران یک اولویّتى دارد؛ به طورى که هر کسى هر جا خواست صداى شما را بشنود بتواند، تا مجبور نباشد به خاطر اینکه صداى شما را نمىشنود، بگوید حالا که میخواهیم پاى رادیو بنشینیم بالاخره یک صداى دیگرى را بشنویم؛ این جورى نباشد، حدّاقل یک اختیارى و تخییرى براى او وجود داشته باشد. این هم در زمینهى مسئلهى فنّى.