بیانات سال 1375
خب، حالا شما ملاحظه کنید سنّ من را؛ این جوانهایى که در کوهستان راه میروند ــ در حدود سنین 30 و 32 سال و تا به پایین ــ همه به جاى فرزندان من محسوب میشوند و وقتى که من با این سن و با اینهمه اشتغالات که براى من واقعاً وقت گذاشتن براى ورزش یک مجاهدت است تا بتوانم از لابهلاى کارهاى فراوان و متراکم، وقتى براى ورزش باز کنم، با وجود اینهمه کار، با وجود بالا رفتن سن و انحطاط مزاجى، مقیّدم که کوهستان بیایم، شما ببینید که جوانها چه وظیفهاى دارند! توصیهى من این است؛ اینکه میگویید چه توصیهاى دارم، توصیه این است که جوانها به من نگاه کنند. و من وقتى مىآیم گاهى در کوه، میبینم حتّى از من مسنتر هم کسانى هستند مىآیند که با استحکام جسمانى و استقرار جسمانى حرکت میکنند و مىآیند و قرص و محکم این راه را طى میکنند؛ واقعاً من لذّت مىبرم.