بیانات سال 1375
در نظام منحوس و فاسد پادشاهى، از بالا تا پایین فساد جریان داشت؛ مگر افراد معدود. البتّه در محیط کارمندىِ آن روز هم انصافاً انسانهاى شریف بودند؛ ما مىشناختیم کسانى را؛ مردمان پاکدامن و شریف ــ چه در بخشهاى اجرائى، چه در بخشهاى قضائى، چه در نیروهاى مسلّح ــ بودند انسانهاى شریفى؛ امّا آن انسانهاى شریف در محیط کار خودشان براى حفظ شرافت خودشان مبارزه میکردند؛ یعنى چه؟ یعنى اقتضاى عمومى دستگاهها در آن وقت، فساد بود. چرا؟ چون از بالا تا پایین فساد بود. وقتى که وزیر فاسد است، وقتى دست مقاطعهکار درجهى یک کشور با بیگانهها روى هم است، وقتى رئیس کشور ــ که خود پادشاه وقت باشد ــ رشوهبگیر از بیگانگان و از مردمِ خود و از بقیّهى کسانى است که میشود از آنها رشوه گرفت، خب حال بقیّهى مردم معلوم است. آن روز دستگاه را به طور تعمّدى فاسد میکردند. در آن نظام فاسدِ مفسدى که عفونت آن همهجا را فرامیگرفت، هیچ کس از این منتقدین بینالمللى، لب از لب باز نمیکرد! امروز شما نگاه کنید به رادیوهاى بیگانهاى که مزدوران صهیونیستها هستند و براى آنها کار میکنند! در غالب حرفهایشان نیش به قشر کارمند و طبقهى مأموران دولتى را فراموش نمیکنند؛ یک نیشى میزنند؛ چرا؟ چون با این نظام مخالفند؛ چون میخواهند طبقهى کارمندان را که دست و بازو و انگشتان این دولت خدمتگزار هستند مأیوس کنند و از کار بیندازند.