یک نکته‌اى که من همواره به آقایان عرض کرده‌ام، باز هم لازم میدانم بگویم ــ البتّه همه‌ى شماها خوشبختانه خوب هستید و مسئولین کشور و مسئولین بخشهاى مختلف بحمداللّه از سرچشمه‌ى معنویّات انقلاب بهره‌ى وافرى گرفته‌اند و استفاده کرده‌اند لکن در عین حال براى اینکه اینها به صورت یک سرفصل فراموش‌نشدنى همواره در ذهنها بماند ــ [این است:] ما در تمام مراحل گوناگون این کار بزرگى که داریم، بایستى از اهداف و ارزشهاى متعالى نظام اسلامى یک لحظه غفلت نکنیم؛ اگر چنانچه کار سازنده‌ى ما با غفلت از آن اهداف انجام بگیرد، خوف انحراف این کار از آن اهداف وجود دارد. چون ماها انسان هستیم، بشریم؛ اگر چنانچه اندکى غفلت بکنیم، ممکن است که از صراط مستقیم به سمت چپ و راست منحرف بشویم. فرض بفرمایید یک نوجوان بااستعدادى را سپرده‌اند به یک مجموعه‌ى عاقلِ مدبّرِ دلسوزى تا او را براى تبدیل به یک انسان ممتاز و برجسته‌اى، تربیت کنند و پیش ببرند؛ شکّی نیست که تأمین غذا براى او لازم است، چون اگر غذا نداشته باشد، زنده نخواهد ماند تا ممتاز بشود؛ شکّی نیست که ورزش براى او لازم است، چون اگر چنانچه ورزش نکند، توانایى ادامه‌ى کار پیدا نخواهد کرد؛ شکّی نیست که تعلیم و تربیت براى او لازم است و باید برود درس بخواند، [چون] اگر درس نخواند و عالِم نشود، امکان کارهاى بزرگ براى او وجود نخواهد داشت؛ شکّی نیست که سیاحت و نزهت5 و حضور در مراکز تفریحى براى او لازم است. یعنى اگر چنانچه ما بخواهیم یک تربیت صحیح بکنیم، امکان ندارد که از جهات دنیایى غافل بشویم.

«11»