بیانات سال 1375
به نظر من امروز در سطح کشور دو حرف هست که گاهى گفته میشود؛ هر دو حرف درست است اگرچه در ظاهر ضدّ همدیگر است و گاهى در مقابل همدیگر بیان میشود. بعضىها وقتى که راجع به توسعه و سازندگى و مانند اینها حرف زده میشود، میگویند آقا! بروید سراغ ارزشها؛ کأنّه مسئلهى سازندگى کشور و توسعهى مادّى و اقتصادى کشور، در درجهى کمى از اهمّیّت قرار دارد. از ارزشها اینجور اسم آورده میشود که گویا مسئلهى ساختن کشور در درجهى بعد قرار دارد و اهمّیّتى ندارد؛ در نقطهى مقابل، وقتى که صحبت از ارزشها میشود، بعضى میگویند آقا! ما بایستى مملکت را بسازیم که اگر چنانچه مملکت ساخته نشود، ارزشها را نمیتوانیم در دنیا معرّفى کنیم، و مانند این حرفها؛ این دو حرف هر دو درست است، یعنى در واقع هیچ یک از این دو حرف ردّ حرف دیگرى نیست. کشور باید در تمام ابعاد مختلف ساخته بشود. شما هر کدام متصدّى بخشى از بخشهاى کشور هستید، تلاش زیادى هم دارید میکنید و حتّى این تلاشها بایستى باز هم مضاعف بشود تا انشاءاللّه این حرکتهایى که شماها شروع کردهاید و بعضاً به نتایج خوبى هم رسیده است، با قوّت و با قدرت به نتایج نهایى برسد؛ لکن در تمام این مراحل بایستى آن ارزشهاى معنوى، آن چیزهایى که حالا دو سه مورد از آن را بعداً عرض خواهم کرد، در نظر باشد که اگر نباشد، آن وقت این سازندگى به آن مقصودى که شما از آن دارید نخواهد رسید و نخواهد توانست آن نظام الهى را و قدرت سازندگى اسلام و دین را و قدرت ادارهى یک ملّت و یک کشور به وسیلهى احکام الهى را معرّفى کند و نشان بدهد. این هم نکتهی بعدی.