بیانات سال 1375
ما از برادران عزیز درخواست میکنیم که خدا را در همهى احوال حاضر و ناظر بدانید. حساب الهى را در قیامت باید جدّى بشماریم. محاسبهى الهى حق است؛ هست. کوچکترین کار ما، یک لحظه خداى نکرده غفلت ما، یک لحظه کمکارى ما، همه در پروندهى اعمال ما و صحیفهى اعمال ما مضبوط و محفوظ و باقى است؛ از یکایک اینها از ما حساب کشیده میشود. همچنان که شما هر لحظهى دشوارى را که در راه مسئولیّت طى میکنید، در نامهى عمل شما مضبوط و محفوظ است. آن نگرانىاى که شما براى کار دارید، آن تلاشى که مىورزید، آن فشارى که بر اعصاب خودتان مىآورید، بر جسم خودتان مىآورید، بر خانوادهى خودتان مىآورید براى اینکه یک کارى را براى خدا در این راه انجام بدهید، این هم پیش خداى متعال محفوظ است. اگر خداى نکرده در هر بخشی، در هر کارى از کارها غفلتى باشد، کمکارىاى باشد، بىملاحظگىاى باشد، عدم رعایت مصالح عالى مردم و مصالح عالى نظام به خاطر بعضى از ملاحظات شخصى و ملاحظات گروهى باشد، اینها همه پیش خداى متعال محفوظ است و خداى متعال از اینها از ما خواهد پرسید. و محاسبهى الهى، محاسبهى سختى است و بسیار جدّى است؛ بسیار جدّى است! خدا کند که ماها بتوانیم این مراقبه را همواره براى خودمان داشته باشیم. خود بنده بیش از شماها محتاج این معنا هستم و بلکه بیش از شما هم موظّف هستم به اینکه این مراقبت را در کوچکترین اعمال خودم داشته باشم؛ البتّه وظیفه دارم این معنا را به شما هم عرض بکنم. شما یک ساعت که بیشتر به کار میپردازید و اهتمام بیشترى مىورزید، این البتّه پیش خداى متعال اجر دارد؛ لحظهاى هم اگر چنانچه از گوشهى کار کم گذاشته بشود ــ یک ملاحظهاى موجب بشود که انسان آن کار را که باید انجام بدهد، انجام ندهد ــ آن هم پیش خداى متعال محاسبهاى دارد و مؤاخذهاى دارد که بایستى به آن توجّه داشت.