و یک جمله هم دربارهى این همزیستىاى که در این استان میان برادران و خواهران اقوام مختلف هست، عرض بکنم که براى من بسیار اعجابانگیز و تحسینبرانگیز است. در این استان، تُرک و کُرد، شیعه و سنّى در کنار هم با مهربانى زندگى میکنند؛ این چیز بسیار باارزشى است. یکى از چیزهایى که هنگام پیروزى انقلاب، دشمنان خارجى را نسبت به شکست انقلاب امیدوار میکرد، مسئلهى تعدّد اقوام در سرزمین پهناور ما بود: ترک، عرب، فارس، کُرد، لر، بلوچ، ترکمن؛ اقوام مختلف. دشمن امیدوار بود که بتواند از این اختلاف بهرهبردارى کند و اینها را به جان هم بیندازد. هر جا شما تبلیغات قومگرایى و مبالغهى در این مسئله را مشاهده میکنید، اگر کاوش کنید، دست دشمن را در آنجا خواهید دید. دشمن این را میخواست امّا غافل بود که ملّت ایران پیش از همهچیز، ایرانىاند. از ترک و فارس و کُرد و عرب و بقیّهى اقوام ایرانى، افتخار میکنند که فرزند ایران اسلامى هستند که پرچم اسلام را در دنیا برافراشته است. یک مدّتى در این استان، دشمنان به وسیلهى عناصرى آمدند فتنهگرى کردند تا شاید بتوانند مردم کُرد ما را که هممیهنان ما هستند ــ مثل بقیّهى هممیهنان ما ــ تحت تأثیر قرار بدهند؛ البتّه خود مردم این استان جوابشان را دادند، خود کُردها جواب فتنهگرها را دادند و توى دهن آنها زدند. به فضل پروردگار حیلهى دشمن در این استان نگرفت؛ نتوانستند مردم کُرد را دُور شعارهاى خودشان جمع کنند. البتّه یک عدّه فریبخورده همیشه در همهجا هستند؛ یک عدّه خائن هم، تحریککنندهى آنها هستند. امروز هم همان خائنین یا فریبخوردهها، در آن طرف مرزهاى این کشور، جیرهخوار دشمنان بدخواه این مردمند. شما ببینید در کردستان عراق امروز چه میگذرد! خود مردم کُرد به تحریک صدّام، به تحریک رژیم عراق، با چراغ سبز آمریکایىها به جان هم افتادهاند و خون یکدیگر را میریزند. آن کسانى که میخواستند مردم را از هم جدا کنند و اسم کُرد و ترک و اقوام مختلف را جداجدا مىآوردند، همان وضعیّتى را براى این استان و استانهاى دیگر این منطقه میخواستند که امروز بر استان کردستان عراق حاکم است. میخواستند در صحنههاى جنگِ برادرکشى، خون مردم ریخته بشود، میخواستند مردم را بدبخت کنند.