بیانات سال 1375
بسماللّهالرّحمنالرّحیم
الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام على سیّدنا ابىالقاسم محمّد و على آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین الهداة المهدیّین.
براى من منظرهى بسیار جالب و زیبایى است که مشاهده میکنم بانوان این استان، یک اجتماعى را با این عظمت تشکیل دادهاند. قشرهاى مختلف بانوان این استان از شهرهاى مختلف گرد آمدهاید و این مجمع باشکوه را تشکیل دادهاید.
آنچه امروز من مناسب میدانم در این مجموعهى بزرگ عرض بکنم، دو سه مطلب اساسى در زمینهى مسئلهى زنان است. مطلب اوّل این است که امروز نهفقط در ایرانِ ما بلکه در سراسر جهان، یک معضل بزرگى وجود دارد و آن عبارت است از اینکه نسبت به حقوق و شخصیّت بانوان در بعضى از بخشهاى زندگى، کوتاهى یا تعرّض انجام میگیرد؛ یعنى به زنان ظلم میشود. بعضى خیال میکنند که این [معضل] مخصوص کشورهاى شرقى یا کشورهاى اسلامى است؛ این اشتباه است. ظلم به زنان در کشورهاى غربى با همهى ادّعاهایى که نسبت به زنان دارند، اگر از کشورهاى اسلامى و شرقى بیشتر نباشد، کمتر نیست. آمارهایى وجود دارد از آزار مردان نسبت به زنان در خانواده که من این آمارها را دیدهام؛ چه شوهر، چه پدر و چه برادر؛ این آمار تکاندهنده است، انسان را دچار تعجّب میکند! پس این در همهجاى دنیا یک معضلى است که وجود دارد؛ باید این معضل حل بشود. البتّه در کشور ما بعد از انقلاب، یعنى از مقدّمات پیروزى انقلاب که زنان در میدانهاى عظیم مبارزهى سیاسى حضور پیدا کردند و نقش خودشان را به اثبات رساندند، وضعْ تا حدود زیادى عوض شد.