من در جمع شما بانوان عزیز و خواهران خودم و فرزندان خودم عرض میکنم که نقش اجتماعات زنان در پیروزى انقلاب، به احتمال زیاد از اجتماعات مخصوص مردان بیشتر بود؛ یعنى حضور زنان در مبارزات عمومى و سیاسى، یک نقش چندگانه داشت. مرد، یک نفر بود؛ خودش مى‌آمد در مبارزات، در اجتماعات یا در راه‌پیمایى‌ها شرکت میکرد؛ همین و بس؛ امّا وقتى زنِ خانه، خود را در مبارزه سهیم میدانست و وارد میدان میشد، در واقع خانه را مى‌آورد و در میدان مبارزه حاضر میکرد؛ خانه‌اى که در آن مرد هست، زن هست، فرزندان هستند، همه را در میدان مبارزه حاضر میکرد. در جنگ هم همین بوده است؛ در جنگ هم اگر خانواده‌هاى شهدا، یعنى مادران و همسران شهدا، این صبر را نمیکردند، جنگ دچار مشکلات بسیار بزرگى میشد. نقش زنان، نقش بسیار برجسته‌اى بود. این در جامعه، زنان ما را از یک آگاهى و رشد سیاسى برخوردار کرد؛ زن وقتى باسواد باشد، از آگاهى سیاسى برخوردار باشد، کسى نمیتواند به او به‌آسانى زور بگوید و حقّ او را پایمال کند؛ این چیزى بود که در انقلاب پیش آمد.

«2»