بیانات سال 1375


چه افراد و جماعاتى که با شناختن قدر و جایگاه ذکر و خشوع و انابه ــ که نماز، مظهر کامل آن است ــ و همراه کردن کار و ابتکار دنیایى با آن، به قلّه‌هاى تعالى و کمال رسیدند، و چه بى‌خبران و کوته‌نظرانى که با غفلت از این راز بزرگ هستى، خود را از سعادت کامل محروم ساختند و چه در صورت تلاش و کار مادّى و چه در صورت بیکارگى و تنبلى، هر جا به گونه‌اى خود را در منجلابهاى محرومیّت و ناکامى غرقه ساختند. انسانهایى که تلاش و مجاهدت در عرصه‌ى زندگى بشرى را با یاد خدا و اُنس با او و عشق به او همراه میسازند، خوشبختى در معناى حقیقى آن را درمى‌یابند و آن را براى جسم و جان خود فراهم میکنند.
شما برادران و خواهرانى که به امر نماز همّت گماشته‌اید، از این دیدگاه، در تدارک بزرگ‌ترین خدمت به مردم و کشور خود هستید، و بى‌گمان، ملّت ما از معرفت به نماز و عمل به آن، بهره‌هاى بزرگ در همه‌ى عرصه‌هاى زندگى خود خواهد برد.

«2»