چه کسى باید بِایستد در مقابل این جریان فساد و تباهى؟ آن وقت حکومتها بردارند ملّتها را دستبسته تسلیم این آقایان و این قدرتها بکنند، آنها هم باورشان بیاید، بگویند ما رهبران دنیا هستیم! این ادّعا زشتتر از کارهاى قبلى است. اینکه یک مشت آدمهاى قلدر زورمدارى که از اوّلىترین مبانى اخلاق بشرى بویى نبردهاند، ادّعا کنند که رهبر چند میلیارد انسانند، به نظر من اهانت بزرگترى است به بشریّت از همهى این حرفهاى قبلى. آمریکایىها باورشان آمده که رهبر بشریّتند. الان در خیابانهاى نیویورک و واشنگتن و جاهاى دیگر، آدم معمولى در شب نمیتواند حرکت کند و بدون اسلحه راه برود؛ امنیّتشان در این حد است! امروز در آن کشور آفتزدهى معنوى، کودکان از دست پدرخواندههایشان در خانهها امنیّت جنسى ندارند؛ اخلاق در این حد است! امروز کتک زدن زن و زیر کتک کشتن زن در هیچ جاى دنیا به قدر آمریکا نیست. امروز جنایت بر روى کودکان ــ چه به صورت کشتن، چه به صورت جنایات و فجایع جنسى ــ در هیچ جا به قدر آمریکا نیست. بچّههاى دوازدهساله و سیزدهساله در خیابانهاى آمریکا اسلحه میبندند و سیگار میکشند و عرق میخورند و راه میروند؛ آن وقت اینها ادّعا میکنند که ما میخواهیم بر دنیا رهبرى کنیم! این شرمآور نیست؟