البتّه در هر زمانى براى هر ملّتى ممکن است استکبار یک معناى خاصّى پیدا کند. براى ما ملّت ایران در جریان انقلاب و پیش از انقلاب و بعد از انقلاب تا این ساعت، استکبار یک معناى خاصّى داشته است؛ استکبار عبارت بوده است از قدرتهاى مسلّطى در جهان که در مسائل این کشور، در سرنوشت این ملّت، در کارهاى این ملّت، حضور ظالمانه و قدرتمندانه و قلدرانهاى را در پیش گرفتند؛ این براى ما معناى استکبار بوده است. اگر در میان دولتهاى دنیا بخواهیم مستکبر را پیدا کنیم، دچار مشکل نمیشویم یعنى دولت آمریکا که امام لقب «شیطان بزرگ» به او دادند، این موجود و این موضوع و این حقیقت، مستکبر در مقابل نداى حقطلبانهى ملّت ایران بود؛ یعنى استکبارى که در زمان ما شکل گرفت، استکبار آمریکایى بود. قبل از انقلاب هم اینجور بود، در دوران انقلاب هم همینجور بود، تا امروز هم همینجور است. و این سه حادثهاى که این روز سیزدهم آبان نمایشگر و یادآور آن سه حادثه است، هر سه در همین ارتباط است؛ یعنى امام قبل از انقلاب با وسوسهى آمریکایىها و دخالت آمریکایىها در کشور مخالفت کردند ــ [یعنی] با مسئلهى کاپیتولاسیون ــ و به خاطر این مبارزه، امام را در مثل سیزدهم آبان تبعید کردند؛ استکبار یعنى این! حرف حق را به خیال خودشان در گلوى گویندهى حق شکستن؛ البتّه نشکست و بحمداللّه شجرهى طیّبهاى شد؛ [امّا] نیّت آنها این بود.