البتّه عرض کردم، خود شما اوّل نسبت به خودتان حسّاسیّت به خرج بدهید. من سال گذشته در جمع شما گفتم6 ــ به نظرم در جمع شما در قم بود که این را گفتم ــ که این اعتکافى که در مسجد دانشگاه7 شد، خیلى براى من شیرین و لذّتبخش بود. خب، حالا سالبهسال الحمدللّه اقبال مردم به این اعتکاف زیاد میشود. براى من گزارش آوردند که روز سوّم وقتى مردم از اعتکاف بیرون مىآمدند ــ البتّه بعضى از جاها؛ نمیدانم همهجا بوده یا بعضى از جاها بوده ــ با گریه از مسجد جدا میشدند! سه روز روزه گرفتهاند در مسجد، دعا و اُنس و ذکر و تضرّع داشتهاند، حالا از مسجد که میخواهند جدا شوند، اشکریزان با مسجد وداع میکنند، با اعتکاف وداع میکنند؛ اینها خیلى چیزهاى خوبى است، اینها رحمت پروردگار را جلب میکند.