خودتان، خودتان را اوّل مراقبت کنید، حقیقتاً مراقب خودتان باشید. مراقب باشید گناه نکنید، مراقب باشید اعمال درست انجام بدهید، مراقب باشید هواى نفْس، شما را به گفتن، به شنیدن، به موضع‌گیرى کردن، به دعوا کردن، به هیچ گفتار و کردارى وادار نکند؛ اجتناب کنید تا آنجایى که ممکن است. حالا ماها که ناقصیم، البتّه شماها بهتر از ما هستید ــ شما خب جوانید، پاکید، نورانى هستید، کار شما خیلى راحت‌تر از امثال ما است؛ در سنین ما خیلى کارها مشکل‌تر میشود ــ در سنین شما کار خیلى آسان است، پس اوّل نسبت به خودتان این حرکت را بکنید، بعد هم این مسئولیّت را نسبت به محیط دانشجویى و به کمّیّت عظیم دانشجویان احساس کنید. از هیچ کس هم مأیوس نشوید و همواره سعى کنید اثر بگذارید. مواظب باشید در مقابل منحرفین اثر بگذارید، نه [اینکه] اثر بپذیرید؛ این نکته همیشه به یادتان باشد. البتّه هدایت عمومىِ این کار هم به وسیله‌ى روحانیّون محترم و فضلائى است که در دانشگاه‌ها خوشبختانه امروز حضور دارند. امروز بهتر از چند سال قبل هم هست؛ از این جهت بحمداللّه خیلى خوب است؛ این یک مسئولیّت.

«23»