بیانات سال 1375
مسئولیّت دوّم، مسئولیت سیاسى است. ببینید! من یک بحثى را مطرح کردم که این بحث هیچ وقت مطرح نشده بود در محیطهاى دینى ما؛ نه در سخنرانىها، نه در بحثها؛ بنده این بحث را مطرح کردم تا افرادى که صاحب مطالعه و فکر در تاریخ و در مسائل سیاسىاند، دنبال کنند؛ و آن، بحث «عوام و خواص» بود که در حدود چند ماه قبل از این در یک جمعى8 که همهى آنها هم مثل شما جوان بودند، این قضیّه را من مطرح کردم. ببینید عزیزان من! همهى مشکلاتى که در طول این تاریخ دردبار و غمبار اسلامى از صدر اوّل اسلام به وجود آمده، [ناشى از عملکرد اینها است.] شما پیغمبر را در نظر بگیرید؛ واقعاً وجود مقدّس پیغمبر در نهایت صفا و زیبایى و نورانیّت است که دیگر در عالم بشریّت، برتر از او تصوّر نمیشود. اصلاً خود او هم قابل تصوّر براى ما نیست. شما پیغمبران بزرگ را نگاه کنید، داستان یوسف را در قرآن بخوانید، داستان ابراهیم را بخوانید، داستان موسىٰ را بخوانید، ببینید چقدر اینها بزرگ بودند، چقدر شخصیّتهاى اینها عظیم است؛ [امّا] همهى اینها در مقابل پیغمبر ما کودک دبستانىاند:
و کلّهم من رسول اللّه ملتمسٌ
غرفاً من البحر أو رشفاً من الدّیم9