بیانات سال 1375
قدم دوّم بعد از آن مبارزات طولانى همين است: ايجاد یک محيطى، یک فضائى، یک نظمى و نظامى بر مبناى اين فكر كه تا اين نظام نباشد، تا اين قدرتِ پشتوانهى تفكّرات الهى و اسلامى نباشد، نميتوان افكار الهى و احكام الهى و مفاهيم الهى را آنچنان كه شايستهى آن است و براى آن نازل شده است، در زندگى مردم منتشر كرد و بسط داد؛ درست عكس نظر كجبينانهى كسانى كه مدّعىاند اگر قدرت با دين همراه بشود، دين فاسد ميشود؛ نه، قضيّه عكس است. دين اگر با قدرت همراه بشود، خواهد توانست گسترش پيدا كند، بسط پيدا كند و اهداف و آرزوهاى دينى را تحقّق ببخشد؛ آرمانهايى كه دين، شعار آنها را ميداده است، آنها را در جامعه به وجود بياورد. اينها بدون قدرت امكان ندارد، با قدرت ممكن است؛ مثلاً عدالت اجتماعى. شما خيال ميكنيد عدالت اجتماعى را با نصيحت، با توصيه، با التماس، با خواهش ميشود در جامعه به وجود آورد؟ عدالت اجتماعى را، رفع تبعيض را، كمک براى استقرار تساوى در قانون را مگر بدون قدرت ميشود به وجود آورد؟ در سطح داخل جامعه يک جور، در سطح جهان یک جور ديگر.