البتّه تخلّق به اخلاق حسنه هم، موجب تعالى و تكامل معنوى و روحى و معرفت برتر است كه آن، مراحل انسان كامل است كه حالا ما خيلى هم نميتوانيم آن چيزها را توصيف كنيم بلكه نميتوانيم درست حتّى درک بكنيم؛ همينقدر که انسان از اهلش و بزرگان، چيزهايى شنيده است. اين مرحلهاى كه حالا به ما ارتباط پيدا ميكند، مرحلهى اخلاق است؛ اخلاق! شما ببينيد، اين راست است كه پيغمبر فرمودند: اِنَّما بُعِثتُ لِاُتَمِّمَ مَكارِمَ الاَخلاق.5 اين حديث از طرق فريقين ــ فِرَق اسلامى ــ نقل شده است؛ شيعه و سنّى نقل كردهاند. اين «اِنَّما» خيلى معنا دارد؛ يعنى اساساً بعثت من براى اين است؛ هدف اين است، بقيّه مقدّمه است: لِاُتَمِّمَ مَكارِمَ الاَخلاق؛ تا مكارم اخلاق در ميان بشر، در ميان افراد جامعه، در ميان انسانها، در ميان اين امّت كامل بشود، رشد پيدا كند، همه از آن برخوردار بشوند. بايد انسان بشويم، بايد اخلاق انسانى را در خودمان تقويت كنيم و تكميل كنيم؛ اين، آن قدم بعدى است؛ اين خيلى مهم است.