امّا قدم چهارمی که وجود دارد ــ و البتّه این قدم چهارم هم برداشته شده است منتها باید روزبه‌روز شتاب بیشتری پیدا کند ــ نوسازی معنوی ایران است؛ یعنی استقرار عدالت اجتماعی به معنای کامل. عدل از همه‌ی چیزها در یک نظام اجتماعی بالاتر و باارزش‌تر است. عدالت، هدف تشکیل نظامهای الهی و هدف فرستادن پیغمبران خدا است. عدالت، از بین رفتن تبعیض، از بین رفتن فقر، از بین رفتن جهل، از بین رفتن محرومیّت، از بین رفتن نادانی‌های نفوذکرده و رسوب‌کرده‌ی در اذهان بخشی از مردم در گوشه و کنار کشور، آن چیزهایی است که باید انجام بگیرد. ما اگر سازندگی را باز هم پیش ببریم امّا در جهت استقرار عدالت و از بین بردن تبعیض و ایجاد برابری حقوق و احیای کرامت زن و مرد مسلمان فعّالیّتی نکنیم، موفّقیّت به دست نیاورده‌ایم. موفّقیّت آن وقتی است که بتوانیم معنویّت را، دین را، اخلاق را، عدالت را، معرفت را، سواد را، توانایی‌های گوناگون را در میان جامعه مستقر کنیم.

«11»