بیانات سال 1375
در دوران مبارزات ضدّ رژیم طاغوت در ایران، خیلیها در میدان مبارزه بودند [امّا] زنهای آنها نگذاشتند مبارزه را ادامه بدهند؛ به خاطر اینکه طاقت نداشتند سختیهای مبارزه را تحمّل کنند، گذشت هم نداشتند؛ خیلیها هم بعکس؛ خیلی از زنها، شوهرهای خود را به ایستادگی در راه مبارزه تشویق کردند، آنها را کمک کردند، برای آنها تقویت و پشتیبانی روحی آفریدند. آن روزی که در سال 1356 و 57، خیابانها و کوچهها پُر شد از اجتماعات مردم، زنها نقش حیاتی داشتند در بسیج شوهرها و فرستادن شوهرها و فرزندهای خودشان به میدانهای مبارزه و تظاهرات. مادرها در دوران انقلاب و در جنگ تحمیلی، فرزندان خود را تبدیل کردند به سربازان جانباز و شجاع در راه اسلام و مسلمین، و همسران در دوران انقلاب و در دوران جنگ تحمیلی، شوهران خود را تبدیل کردند به انسانهای مقاوم و مستحکم. این است نقش زن و تأثیر زن بر روی فرزند و بر روی شوهر. این نقشی است که در داخل خانواده زن میتواند ایفا کند که جزو بزرگترین نقشها است. و به نظر من مهمتر از همهی کارهای زن، همین کار است: تربیت فرزندان و تقویت روحی شوهر برای ورود در میدانهای بزرگ.