نظر اسلام در سه بخش در مورد زندگی انسان و شأن زنان قابل تقسیم است. بارها این مطالب را من بیان کرده‌ام امّا اصرار دارم که هر چه بیشتر، این مطلب مهم در مورد بانوان کشور مطرح شود. آن کسی که بیشتر باید در این مورد فعّال باشد، خود زنان جامعه‌ی ما هستند. خواهران عزیز من و دختران من! اعتقاد من این است که اگر در بخشی از جامعه‌ی اسلامی ــ چه در ایران و چه در بعضی کشورهای دیگر ــ نسبت به زن مسلمان کوتاهی‌هایی صورت میگیرد، قدری تقصیر مردان است، قدری هم تقصیر خود بانوان است؛ چون آن کسی که باید شأن اسلامی زن را بشناسد و از آن دفاع کند، در درجه‌ی اوّل خود بانوان هستند؛ باید بدانند که خدا، قرآن، اسلام درباره‌ی آنها چه قضاوتی دارد، از آنها چه میخواهد، مسئولیّت آنها را چه چیزی معیّن میکند و از آنچه اسلام فرموده و خواسته، دفاع کنند، بخواهند؛ اگر نخواهند، کسانی که به هیچ ارزشی پایبند نیستند، به خود اجازه خواهند داد که به زن ستم کنند. کمااینکه امروز در دنیای غرب، در زیر سایه‌ی نظامهای مادّی غرب، با وجود شعارهایی که نسبت به زن میدهند، بیشترین ظلم را مردان غربی به زنان میکنند؛ پدر به دخترش، برادر به خواهرش، شوهر به زنش. بیشترین ستم و بیشترین تعرّض و تعدّی نسبت به زنان ــ طبق آمارهایی که در دنیا هست ــ از سوی مردانی است که در نظامهای غربی زندگی میکنند؛ یا به همسرشان یا به خواهرشان و یا حتّی به دخترشان. یعنی اگر در نظامی، ارزشهای معنوی حاکم نباشد، خدا در دلها نباشد، مرد با تکیه‌ی بر قدرت جسمانی، راه خود را برای ظلم کردن و تعدّی کردن به زن باز میبیند. چیزی که مانع است، دو عامل است: یکی ملاحظه‌ی خدا و قانون و ایمان و مانند این چیزها؛ یکی هم خود زن که حقوق انسانی خود و حقوق الهی خود را درست بشناسد و از آن دفاع کند؛ آن را به معنای حقیقی کلمه بطلبد. در این مورد، اسلام یک حدّ میانه و بدون افراط و بدون تفریط [دارد]؛ نه اجازه‌ی ظلم کردن به زن را میدهد، نه طبیعت زن و مرد را نادیده میگیرد. خطّ مستقیم و صراط مستقیم، همان خطّ اسلامی است که من به صورت کوتاهی آن را تشریح میکنم.

«4»