افراد و مجموعههاى بشرى همواره از دو سو آسیب مىبینند: اوّل از درون خود که منشأ آن ضعفهاى بشرى و هوسهاى مهارگسیخته و تردیدها و بىایمانىها و خصلتهاى منهدمکننده است؛ و دوّم از دشمنان بیرونى که بر اثر طغیان و افزونطلبى و تجاوز و ددمنشى، محیط زندگى را بر انسانها و ملّتها تنگ و فشارآلود میسازند و با جنگ و ظلم و تحمیل و زورگویى، بلاى جان آنان میشوند.