وقتی که هر انسان هوشمندی توجّه بکند و بفهمد که اوّلاً شروع این نهضت و پیروزی آن، ثانیاً بقای جمهوری اسلامی و عدم اضمحلال آن، ثالثاً مستقیم حرکت کردن جمهوری اسلامی و عدم انحراف آن، به برکت دین و رهبری دینی است، یک نکته‌ی دیگر را هم پشت سر آن میفهمد؛ و آن چیست؟ و آن، این است که دشمنان این انقلاب چه در خارج، چه در داخل، سعی میکنند که دین و رهبری دینی را از این انقلاب بگیرند؛ این یک چیز قهری است. اگر از یک قلعه‌ای و یک حصاری، یک جوان کارآمدی خوب دفاع بکند، دشمنِ آن قلعه و آن حصار، راه را در این میبیند که زیر پای آن جوان حفره و گودالی بکند، او را از بین ببرد. دشمن همیشه میخواهد آن نیروی دفاع‌کننده‌ی طرف مقابل را نابود کند؛ آن را میخواهند از بین ببرند. چون نیروی پیش‌برنده و دفاع‌کننده‌ی این انقلاب، عنصر دین و رهبری دینی بوده است، دشمن سعی میکند این را از بین ببرد. و شما می‌بینید بعد از پیروزی انقلاب، چقدر علیه حضور رهبری دینی در این انقلاب حرف زدند؛ اینها مخصوص بعد از زمان امام نیست؛ کسی خیال نکند که آن کسانی که با رهبری دینی مخالفت میکنند، بعد از زمان رحلت امام (رضوان اللّه علیه) پیدا شدند؛ ابداً. از اوّل پیروزی انقلاب، همه‌ی کسانی که از دست این انقلاب داغدار بودند، با رهبری دینی و هدایت دینی این انقلاب مخالفت کردند؛ چرا؟ برای اینکه انقلاب را از پا دربیاورند. این، آن هدفی است که دشمن نشانه‌گیری کرده است و باز هم میکند.

«5»